เรียวขาขาวเนียนพาดตามความยาวของอ่างอาบน้ำหินแกรนิตสีขาวใส แผ่นหลังบางเอนลงพิงกับผนังอีกฝั่ง เปลือกตานุ่มนิ่มปิดพริ้มราวกับเจ้าตัวกำลังรอเขา
"ทำไมช้าจัง"
"โดริส"
เสียงนุ่มหูเพียงแค่เอ่ยเรียกเจ้าของกายเย้ายวนตรงหน้าไปเพราะเขากำลังใจอ่อนยวบจนแทบละลายไปกับอากาศแล้ว จะพูดว่าโดริสเปรียบเสมือนคนที่พระเจ้าสร้างมาเพื่อก่อกวนจิตใจที่แข็งกระด้างของเขาก็ไม่เกินไปนัก เพราะทั้งร่างกาย บุคลิกและทุกอย่างของเด็กหนุ่มตรงหน้านี้คือทุกสิ่งที่เขาชอบ
"ฟองน้ำอยู่ข้างๆมือนายน่ะ"
"อื้ม.."
คนตัวเล็กเขยิบหันหลังให้กับองครักษ์หนุ่มที่เดินลงมานั่งข้างขอบอ่าง ฟองน้ำในมืออ่อนนุ่มลงยามมันซึมซับน้ำสะอาดที่ปะปนกับฟองสบู่หอมๆ สัมผัสแผ่วเบาลากไล้ตามแผ่นหลังเนียนขณะที่โดริสกำลังทอดมองไปยังกระจกสะท้อนตรงหน้า ใบหน้าน่ารักอมยิ้มหวาน แม้ว่าเขาจะหันหลังอยู่แต่ใช่ว่าจะไม่เห็นโครงหน้าหล่อถูกใจของคนรักเสียหน่อย
อีรอสแข็งแกร่งและเป็นผู้ชายที่เท่ที่สุดในใจของเขา ใบหน้าเคร่งขรึมช่างตรงกันข้ามกับความอ่อนโยน มือที่ถือจับอาวุธหยาบกร้านแต่ปรนิบัติให้เขาอย่างนุ่มนวลราวกับห่วงว่าผิวสวยๆจะเป็นรอยขีดข่วน
"ตรงนี้ด้วยนะ"
โดริสหันหน้าเข้าหาอีกฝ่ายพร้อมรอยยิ้มหวาน
ก็นะ.. เข้าไม่อยากให้อีรอสขัดแค่ด้านหลังอีกแล้ว
"แต่ตรงนี้นายทำเองได้"
"แต่ฉันอยากให้นายทำให้"
"ไม่เอาน่า.."
"ทำไม อดทนอยู่หรือไง"
"เปล่า"
"ปากแข็ง"
อีรอสเบี่ยงสายตาหลบแววตาดึงดูดใจ มือเรียวกระชับฟองน้ำนุ่มนิ่มถูกไปตามแผ่นอกเล็ก ความสั่นสะท้านเข้าครอบครองที่ละนิดเมื่อเขาปัดผ่านยอดอกสีแดงระเรื่อที่นูนเด่นชัดขึ้นอยู่ไม่ไกล เพียงแค่มองก็ลอบกลืนน้ำลายอย่างกระหาย
"อื้ม.."
เสียงครางในลำคอเล็ดรอดออกมาอย่างพึงพอใจ โดริสอิงตัวพิงกระจกด้านหลัง นัยน์ตาหวานเยิ้มจ้องมองกรอบหน้าเรียว ริมฝีปากของอีรอสกำลังกระหายน่าดูแถมยังมีแววตาดุดันที่เหมือนจะกลืนกินเขาเข้าไปได้ทั้งตัว ถ้าถูกสัมผัสมากกว่านี้..จะดีขนาดไหนกัน
"อีรอส ฉันทนไม่ไหว ฉันทำนะ"
"ตามใจสิ"
"อย่าปล่อยมือออกจากร่างกายฉัน"
"รู้แล้วครับ"
อีรอสจับฟองน้ำออกโยนมันทิ้งไปสักตรงหนึ่งของอ่างอาบน้ำอย่างไม่ใส่ใจนัก มือทั้งสองข้างจงใจสัมผัสผิวกายขาวของคนที่นั่งแยกขาออกกว้าง ภายใต้น้ำที่กระเพื่อมเล็กน้อย สายตาคมกริบยังคงมองเห็นส่วนใจกลางของร่างกายน่ารักที่แข็งชันขึ้นตามจังหวะมือของเจ้าของมัน
"อ๊ะ..อ.. ถ้าฉันทำมันเสร็จ อื้อ นายจะ..ทำอะไร"
"ฉันก็จะเดินออกไปหยิบชุดใหม่มาให้นายใส่"
ปลายนิ้วเรียวลากไล้เบาๆตามหน้าท้องที่มีกล้ามเนื้อเกร็งขึ้นเล็กน้อยจากความกระสัน อีรอสมองตามฝ่ามือตนเองที่สัมผัสไปทั่วร่างกายเว้นไว้แต่จุดสำคัญที่มือของโดริสเองกำลังครอบครองอยู่
"หมายความว่า นายจะหยุด แล้วออกไปข้างนอก"
"ครับ"
"อ้ะ.. งั้นฉัน จะทำให้มันเสร็จช้าที่สุด"
"ทนไหวเหรอ เด็กน้อย"
"อึก.. อา"
โดริสหอบหายใจเฮือกเมื่อจังหวะมือของตนเองเร่งเร้าจุดอ่อนไหวจนเกือบแตะปลายทางแต่แล้วก็ตัดสินใจปล่อยมือออก
"นายต่างหากที่ต้องถามตัวเองว่าทนไหวเหรอ"
สายตาเย้ายวนเริ่มเล่นงานอีรอสอย่างนับครั้งไม่ถ้วน ยิ่งเวลาแบบนี้เด็กหนุ่มตรงหน้ายิ่งเซ็กซี่ขึ้นเป็นเท่าตัว มือบอบบางแตะลงที่ส่วนกลางร่างกายของตนเองอีกครั้ง จังหวะเนิบนาบพาให้ความเสียวแล่นปราดทั่วร่างกาย ปลายเท้าจิกเกร็งจนคนมองสังเกตได้ ไหนจะปากคอสั่นๆ แววตาวูบไหวและแผ่นอกที่เคลื่อนไหวตามแรงอารมณ์ มือหยาบกร้านเผลอบีบเฟ้นเนื้อนุ่มนิ่มไปอย่างหมั่นเขี้ยวจนผิวขาวๆขึ้นรอยมือแดงจางๆ
"อ๊ะ! อือ อีรอส ฉันบอกว่าอย่าปล่อยไง"
เพียงแค่เขาผละมือออกเพราะคิดว่าโดริสคงทนไม่ไหวอีกต่อไปแล้ว แต่ผิดคาด.. มือเล็กผละออกจากส่วนนั้นของตนเองก่อนจับรูดรั้งอีกครั้งและปล่อยอีกครั้งเมื่อมันจะพ่นของเหลวขาวขุ่นออกมา
"ฮะ..! อ..อื้อ"
ทำอย่างนั้นครั้งแล้วครั้งเล่า เพียงแต่ระยะเวลาที่ใช้รูดรั้งแกนร้อนนั้นน้อยลงเรื่อยๆจนคนที่จะหมดความอดทนก่อนเป็นอีรอสต่างหาก ร่างกายใต้น้ำบิดเร่าอย่างยั่วยวน กลีบปากแดงฉ่ำเผยอส่งเสียงที่แสดงออกถึงความสุขสม คงไม่มีใครนึกภาพไม่ออกว่าตอนนี้อีรอสน่าจะอยู่ในสภาพที่จนมุมมากขนาดไหนในเมื่อคนรักกำลังทำรักให้ดูซ้ำๆเพื่อให้เขาตบะแตกให้ได้
"อ..อ๊ะ! อีรอส จะไม่ไหว อือ"
โดริสหลับตาแน่นพร้อมขบกัดริมฝีปากส่งมือลงไปรูดรั้งแกนกายช้าๆแต่ครั้งนี้เขาสัมผัสได้เพียงไม่ถึงสามวิก็ต้องรีบผละออก
"พอได้แล้ว ทำให้เสร็จสักที โดริส"
"อ..อ้ะ ไม่.. อ้าา!"
แม้ว่าจะยังไม่อยากปลดปล่อยออกมาแต่พอเลื่อนมือลงไปแตะต้องส่วนสำคัญอีกครั้งน้ำสีขาวขุ่นก็ปริ่มออกมาอย่างห้ามไม่อยู่จนท้ายที่สุดต้องยอมแพ้ขยับมือรูดรั้งเร่งจังหวะเร็วขึ้นเพื่อผ่อนคลายมันลงพลางหอบหายใจถี่
"ฉันไม่ปล่อยให้มันจบแค่นี้แน่"
แผ่นหลังบางนาบลงกับผิวเตียงนุ่ม เตียงขนาดใหญ่ที่มีแค่เขานอนคนเดียว ในตอนนี้กลับมีร่างขององครักษ์หนุ่มหล่อคร่อมอยู่ด้านบน
"ว้าา กำลังจะชมเลยว่านายอดทนเก่ง"
โดริสหัวเราะคิกคักขณะกำลังปลดเสื้อหนาๆของอีกฝ่ายออกทีละชิ้น
"ถ้าฉันทนได้จริงๆ คงจะมีเด็กแถวนี้งอแงมากกว่าได้รับคำชมนะ"
"ก็รู้นี่ว่าฉันชอบให้นายกอด"
โดริสยกตัวขึ้นประทับจูบข้างแก้มสากไปเบาๆหนึ่งทีก่อนโดนฉวยจูบหนักๆจนต้องนอนล้มลงไม่เป็นท่า สองริมฝีปากแลกความหอมหวานให้แก่กันเนิ่นนานจนร่างกายตอบสนองบางสิ่งบางอย่างที่มากกว่านั้น
"อื้มม..อา"
จมูกโด่งซุกตามลำคอขาวประทับความเป็นเจ้าของไปทั่วทุกตำแหน่ง ขบกัดเรียวปากร้อนหยอกล้อกับตุ่มเนื้อสองข้างบนแผ่นอกอย่างไม่ให้ใครน้อยหน้าใคร เสียงคำรามอย่างหื่นกระหายพร้อมลมหายใจอุ่นร้อนทำให้เจ้าของร่างเล็กถึงกับต้องเบี่ยงหน้าหลบภาพกระชากหัวใจ กายกำยำดูแข็งแรงและน่าพึ่งพิงมากเป็นพิเศษยามได้ถูกทาบทับลงมาแบบนี้ เขาชอบเวลาที่ถูกอีรอสกอด มันร้อนแรงและอบอุ่นที่สุด
"คืนนี้จะให้ฉันถอดไหม"
โดริสหลุบลงมองข้อเท้าของตนเองที่มีกำไลข้อเท้าประดับเพชรสวย คำว่าจะให้ถอดไหมของอีรอสนั้นเหมือนคำขออนุญาตอย่างเช่นครั้งแรก เป็นคำขออนุญาตที่ถ้าหากอนุญาตแล้ว ชายตรงหน้านี้จะพาเขาไปลงนรกหรือขึ้นสวรรค์ที่ไหนก็ได้ จะทำอะไรกับเขาก็ได้ต่อจากนี้..
"อื้อ ถอดสิ"
กริ้ก..
เสียงเครื่องประดับชิ้นสำคัญถูกปลดออก อีรอสวางมันลงข้างๆก่อนส่งยิ้มให้บางๆ รอยยิ้มละมุนนั่นมีแค่โดริสที่รู้ว่าต่อจากนี้จะเกิดอะไรขึ้น
"อ๊ะ! อื้ออ"
ช่องทางด้านหลังถูกเรียวนิ้วยาวแทรกเข้ามาควานลึกจนมันกอดรัดเป็นจังหวะ ในท้องน้อยวูบโหวงอย่างน่าพิศวง อีรอสขยับนิ้วสอดเข้าออกจนแน่ใจว่าร่างกายของคนรักพร้อม
"อึก อ้า!"
"เจ็บไหมหืม?"
เสียงแหบพร่ากระซิบถามข้างหูเด็กหนุ่มที่กำลังค่อยๆเปิดรับแกนกายใหญ่เข้ามา โดริสส่ายหน้าช้าๆพร้อมกำมือจิกผ้าปูที่นอนแน่น
"อ..เข้ามา.. อีก"
ทั้งร่างกายและจิตใจของเขาเรียกร้องหาคนคนนี้นับครั้งไม่ถ้วนแล้ว ไม่ว่าอะไรก็ยอมทั้งนั้น.. รักที่สุดเลย
"อ๊ะ! อ..! อื้อ อีรอส.."
"ครับ?"
เรียวปากบางจูบลงบนหน้าผากมนพร้อมๆกับส่วนล่างที่ขยับเคลื่อนไหวอย่างรุนแรง จังหวะเร่าร้อนถึงใจกำลังขับเคลื่อนไปร่วมกับแรงเสียดสีของขาเตียงขนาดใหญ่กับพื้นเรียบ เสียงเอี๊ยดอ๊าดดังขึ้นเมื่อเขาโถมกายใส่หนักขึ้นเรื่อยๆจนคนใต้ร่างสั่นคลอน
"อ้ะ..!! นายหายไปนานขนาดนี้ อื้อ ทหารของนายจะไม่ตามหาใช่ไหม"
"ฉันบอกเอาไว้แล้วว่ามาดูแลลูกชายของท่านเคาท์ อาจจะไม่อยู่สักชั่วโมง หรือทั้งคืน.."
รอยยิ้มร้ายลึกปรากฏบนกรอบหน้าหล่อ นัยน์ตาสีบลอนด์จ้องมองโครงหน้าน่ารักที่มีเหงื่อซึมราวกับกำลังจะแผดเผา
"ร้ายกาจนี่ อ๊ะ..ฮึก! อย่าตรงนั้น"
ร่างกายของพวกเขาหลอมรวมเป็นหนึ่งเดียวกัน ยิ่งกดย้ำลงที่จุดกระสันแววตาหวานเชื่อมก็ยิ่งทอดมองมาอย่างเว้าวอน แล้วจะให้เขาคนนี้อดทนได้อย่างไร
"อ้ะ!! อ้า! โอย.. พอ ก่อน"
โดริสปลดปล่อยออกมานับครั้งไม่ถ้วนเช่นเดียวกับฝ่ายกระทำ เสียงครางระงมยังคงต่อเนื่องเมื่อพายุร้อนแรงนี้ยังไม่ยอมหยุดลง สุขสมและอิ่มเอมใจไปพร้อมๆกับความหวานละมุนในแบบของอีรอส..
"ฉันรักนายโดริส รู้ใช่ไหม"
"อื้ออ! ร..รัก อ๊ะ!"
"โดริสของฉัน.."
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น