คยองซูถูกลากขึ้นมาบนห้องนอนของคฤหาสน์หลังใหญ่ ร่างเล็กดิ้นขลุกขลักอยู่ในอ้อมกอดของคนตัวสูงกว่าก่อนถูกผลักลงที่เตียงกว้าง
"แบคฮยอน ไม่ ผมขอร้อง"
คนตัวเล็กกว่าเขยิบกายขึ้นติดหัวเตียง สองขาเรียวขดเข้าหากันหวังป้องกันตัว
"ฉันอดทนพานายมาถึงที่นี่ก็ดีแค่ไหนแล้ว อย่าทำฉันเสียเวลาอีก"
ดวงตากลมโตสั่นระริกยามสบเข้ากับอีกคนที่กำลังเคลื่อนเข้ามาใกล้เขามากขึ้นเรื่อยๆและกักขังเขาไว้ในวงแขนกว้าง ไม่มีทางหนีแล้ว..
"แบคฮยอน อึก อื้อออ!"
ริมฝีปากอิ่มถูกความอุ่นร้อนทาบทับลงมาประกบ แม้ว่าจะเบี่ยงหน้าหลบแต่คางมนก็ถูกบังคับไว้ให้รับรสจูบร้อนแรงแต่โดยดี คยองซูรู้สึกแทบจะหมดแรงทั้งๆที่นี่มันแค่การเริ่มต้น แบคฮยอนหลอกล่อให้ริมฝีปากอิ่มสวยเปิดเผยอออกให้ลิ้นซุกซนได้เข้าไปสำรวจภายใน ลิ้นเล็กๆหลบหลีกเขาอย่างตื่นกลัว มือเรียวจับไหล่บางที่สั่นไหวไล้วนนิ้วหัวแม่มือกลึงทั่วหัวไหล่ผ่านเสื้อนักศึกษาที่อีกคนสวมอยู่ การกระทำครั้งนี้สำหรับแบคฮยอนถือว่าใจเย็นที่สุดแล้ว เขาอดทนพาคนตัวเล็กมาถึงห้องของเขาทั้งๆที่โดยปกติแล้วมันควรจะเสร็จตั้งแต่อยู่บนรถนั่น คยองซูถูกวางทาบลงกับเตียงนิ่มโดยที่ริมฝีปากยังไม่ถูกปล่อยให้เป็นอิสระ สองแขนของแบคฮยอนที่ค้ำไว้ด้านข้างทำให้เตียงยุบยวบลงไป ร่างเล็กๆเสมือนกับถูกกดจมอยู่กับเตียง แบคฮยอนค่อยๆผละริมฝีปากออกอย่างอ้อยอิ่ง แค่ริมฝีปากยังหวานขนาดนี้เลย เนื้อตัวผิวกายจะน่ากินขนาดไหนกัน คยองซูหอบหายใจกระเซ่า แก้วตาสวยมีน้ำเอ่อคลอตลอดเวลา เด็กน้อยกำลังกลัวสิ่งที่กำลังเกิดขึ้น
"จูบไม่เป็นเลยเหรอ"
"อย่าทำอะไรผมนะ ผมไม่ ไม่เคย.."
"หืมม? นายรอดมาจนถึงทุกวันนี้ได้ยังไงกัน"
แบคฮยอนเลิกคิ้วมองอย่างแปลกใจ แปลกที่คนอย่างปาร์คชานยอลไม่เคยแตะต้องเด็กคนนี้ แต่เสียใจด้วยที่คืนนี้คยองซูเป็นของเขา สันจมูกโด่งซุกไซร้ลำคอขาวเนียนกลิ่นหอมอ่อนๆแตะปลายจมูกยิ่งสร้างความพึงพอใจ ไม่เคยผ่านมือใครมาแบบนี้ชักจะหลงแล้วสิ
"แบค อย่า ฮือ"
"เสียงแบบนั้นล่ะ ดี.. อืมม"
กลิ่นหอมจากกายหวานทำให้คนที่ยังคงซุกไซร้กายบางทุกสัดส่วนเลิกสนใจสิ่งอื่นใด มือเรียวเริ่มขาดการยับยั้งลูบไล้สะโพกกลมกลึงและแผ่นหลังบาง ถึงแม้ว่าคยองซูจะขยับตัวดิ้นยังไงก็ไม่ทันมือปลาหมึกของเจ้าของเตียง
"อ..อา อย่า ฮึก"
สาบเสื้อนักศึกษาสีขาวสะอาดถูกแหวกออกจากกัน ปลายจมูกโด่งจรดลงกับแผ่นอกเนียน ตวัดเรียวลิ้นช่วงชิมยอดอกสีสวยที่เริ่มแข็งชูชันด้วยแรงอารมณ์ คยองซูปฏิเสธไม่ได้เลยว่ากำลังรู้สึกดี แม้ว่าจะเป็นการขืนใจแต่แบคฮยอนเลือกทำในสิ่งที่ตรงกันข้ามกับความรุนแรง เขาใจเย็นและค่อยๆบรรเลงบทรักอย่างค่อยเป็นค่อยไปเพราะรู้ว่าคนใต้ร่างนี่ไม่เคยผ่านประสบการณ์มาก่อน ครั้งแรกของเด็กคนนี้เขาจะทำให้มันน่าจดจำตลอดชีวิต
"อ้าา พอ พอแล้ว อย่า"
แผ่นอกบางลอยขึ้นตามเรียวลิ้นอุ่นชื้นที่ตวัดรอบฐานยอดอก ดูดดุนจนร่างเล็กกระสัน
"จะปฏิเสธความรู้สึกตัวเองไปถึงไหนหื้มม"
"แบคฮยอน อย่าทำ"
"แล้วนายจะต้องเปลี่ยนคำพูด"
"อ๊ะ!~ อ้า"
กางเกงนักศึกษาถูกรูดลง มือเรียวกอบกุมส่วนกลางลำตัวของคนใต้ร่างผ่านกางเกงชั้นในสีเข้มส่งผลให้คยองซูสะดุ้งเฮือก สองขาเรียวหนีบเข้าหากันป้องกันการรุกล้ำหากแต่ก็ถูกมือเรียวถอดกางเกงชั้นในซึ่งเป็นปราการชิ้นสุดท้ายก่อนจับขาแยกออก หมดซึ่งหนทางที่จะหยุดทุกสิ่งคยองซูกำผ้าปูที่นอนแน่นเมื่อแบคฮยอนส่งเรียวลิ้นเลียช่องทางด้านหลัง น่าอายที่แม้ว่าแบคฮยอนไม่ได้แตะต้องแกนกายของเขาเพียงแค่กระตุ้นอารมณ์จากทางด้านหลัง แกนกายขนาดพอดีมือก็ตั้งชูชันแข็งขึ้นอย่างห้ามไม่อยู่
"อ้าา อ้า"
เรียวลิ้นรัวอยู่ที่ปากทางสีสวยซึ่งไม่เคยมีใครได้แตะต้อง แบคฮยอนห่อลิ้นก่อนสอดมันเข้าโพรงแคบส่งผลให้ร่างเล็กกระตุกเกร็งปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นออกมาเลอะต้นขา แผ่นอกบางกระเพื่อมหายใจหอบถี่ น้ำใสๆไหลออกจากหางตาด้วยความสุขสมเป็นครั้งแรก เรียวนิ้วยาวเคลือบน้ำสีขาวขุ่นสอดแทรกเข้าโพรงแคบอีกครั้ง
"ฮึกก อ๊ะ! เจ็บ"
คยองซูหยัดกายลุกขึ้นนั่งเขยิบหนีนิ้วเรียวที่สอดเข้าด้านหลัง
"อย่าเกร็ง นายจะเจ็บมากกว่านี้"
"อึกก อื้ออ!"
สองนิ้วสอดเข้าไปอีกครั้งอย่างยากลำบากช่องทางที่รัดแน่นเมื่อมีสิ่งแปลกปลอมแทรกเข้ามา แบคฮยอนค่อยๆผ่อนลมหายใจระงับความฟุ้งซ่านในใจ ร่างสูงโปร่งผละออกปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตสีดำของตนเองทีละเม็ดเผยให้ลอนหน้าท้องแบบพอดีๆ คยองซูเบนกรอบสายตาหลบภาพตรงหน้าแก้มใสขึ้นรอยริ้วเลือดฝาด ตรงข้ามกับช่องทางด้านหลังที่กระตุกถี่เป็นจังหวะอย่างต้องการ แบคฮยอนปลดเข็มขัดและรั้งกางเกงลงปลดปล่อยความอึดอัดในกายให้อีกคนได้เห็น คยองซูเม้มปากแน่น น้ำตาก็พากันไหลออกมาอีกระลอก ไม่นะ..
"อ้ะ!! เจ็บ"
แบคฮยอนสอดนิ้วเข้าไปอีกครั้งเพิ่มจากสองเป็นสามเตรียมความพร้อมให้กับช่องทางด้านหลัง ตอนนี้คยองซูนั่งเอาหลังพิงหัวเตียงสองขาที่ตั้งชันขึ้นเป็นท่าที่น่ามองมากๆสำหรับแบคฮยอน จนเจ้าตัวเองไม่อยากจะอดทนอีกต่อไป เจลข้างเตียงถูกหยิบมาชโลมรอบปลายแกนกายขนาดใหญ่และปากทางสวย ความเย็นวูบวาบส่งผลให้คยองซูสะดุ้งตัวน้อยๆเห็นดังนั้นแบคฮยอนจึงโน้มตัวลงไปใกล้พร้อมกดจูบเบาๆในขณะที่ช่องทางด้านหลังชนกับปลายหัวแกนกาย เพียงแค่โพรงสวยกอดรัดส่วนหัวแบคฮยอนก็ส่งเสียงครางฮึมในลำคออย่างซ่านเสียว คนใจเย็นค่อยๆกดสะโพกลงกับคนใต้ร่าง
"อาาส์~"
เสียงครางกระเซ่าอย่างสุขสมและลมหายใจร้อนรดรินอยู่ข้างใบหูนิ่ม
"ฮึกก อ้ะ!!"
คยองซูจิกเล็บลงกับแผ่นหลังกว้างระบายความเจ็บปวด น้ำตาซึมไหลเป็นทางอาบแก้มเสียงแผ่วเบาพร่ำบอกถึงความเจ็บปวด ยิ่งแกนกายแทรกลงไปลึกก็ยิ่งรู้สึกเหมือนร่างแทบจะฉีกออกจากกัน เรียวปากบางจูบซับเหงื่อตามไรผมร่างเล็ก แบคฮยอนนิ่งค้างไว้พอให้คยองซูได้ปรับสภาพ ด้านในของคยองซูรัดแน่นมากและเขาคิดว่าคยองซูคงกำลังเจ็บหนักแม้ว่าจะมีเจลช่วยหล่อลื่น
"ผ่อนคลายหน่อยคยองซู อย่ารัดแน่นแบบนั้น"
"ฮึกก อ๊า"
แบคฮยอนก้มลงปรนเปรอยอดอกชูชันให้กายเล็กเสียวซ่านผ่อนคลายความเจ็บที่ช่องทางเบื้องล่าง
"แบคฮยอน เจ็บ อ้ะ!"
"ครับ.. รู้แล้ว อดทนนิดนะ อืมมม"
แบคฮยอนขยับวนสะโพกเบาๆ ช่องทางแคบกระตุกตอดรัดเป็นจังหวะ
"อาาาส์ อาาส์"
เมื่อแกนกายสามารถสอดเข้าได้ลื่นไหลมากขึ้น แบคฮยอนจับขาเรียวเล็กยกขึ้นโดยข้อพับเข่าของคยองซูรองอยู่ที่บ่ากว้าง หัวเข่าเนียนแทบกดชิดอกอยู่ในท่าที่แกนกายใหญ่ดันสอดเข้าออกได้ลึกขึ้น ลึกขึ้น คยองซูบิดกายเร่า ความเสียวกระสันแล่นทั้วร่างกายแทนที่ความเจ็บปวดจากการถูกกระแทกเข้าช่องทางด้านหลังซ้ำๆ นิ้วมือนุ่มนิ่มจึกทึ่งผ้าปูที่นอนยู่ยี่
"อ๊ะๆ อ๊าา!"
"อึกก อ้าา!"
จังหวะรักเริ่มรุนแรงขึ้นตามแรงกระแทกจากคนด้านบนคยองซูหลับตาเชิดหน้าร้องครางไม่เป็นภาษา แบคฮยอนจงใจกระแทกเน้นเข้ามาที่จุดอ่อนไหว หมุนสะโพกวนให้แกนกายแข็งชนผนังนุ่มนิ่ม ตั้งใจทำให้คนใต้ร่างร้องครางอย่างสุขสมแต่ยิ่งเหมือนถูกเล่นงานมอมเมาไปกับจังหวะการตอดรัดที่ทำให้เสียวซ่านจนทนไม่ไหว
"อาาส์ อืมมม"
เสียงทุ้มต่ำครางอยู่ข้างหูคนตัวเล็กยิ่งแก้มแดงปลั่ง แกนกายสวยชูชันเสียดสีไปมากับหน้าท้องแกร่งจนมันเริ่มปริ่มน้ำ สะโพกสอบยังคงเร่งจังหวะหนักหน่วงใส่เข้ามาถี่ๆ
"อ๊ะ! อ้ะ อ้ะ"
"ทีนี้ชอบหรือยังหืมม อาาส์"
แบคฮยอนมองใบหน้าขาวเนียนที่มีเหงื่อซึม คยองซูปรือตาขึ้นมามองแต่ก็ไม่ตอบคำถามที่ถูกส่งมาให้ สายตาที่ร้อนแรงกับมุมปากบางของแบคฮยอนยกยิ้มร้ายกาจจนคยองซูต้องเป็นฝ่ายหลบ ก่อนเผลอครางเสียงหวานเป็นชื่ออีกคนขึ้นมาเมื่อถูกกระแทกเข้าจุดอ่อนไหวและใกล้จะปลดปล่อยเต็มที
"อ๊าา แบค..ฮยอน อ๊ะ~"
"ซีดด อืม"
"ฮะ อ้ะๆ อ๊าาาส์~!!!"
"อาาาส์~"
สะโพกสอบกระแทกเข้ามาอีกสองสามทีก่อนฉีดน้ำหวานสีขาวขุ่นเข้าเต็มช่องทางด้านหลังของคยองซู แบคฮยอนแช่ค้างไว้เพื่อให้ช่องทางที่กระตุกรัดถี่ๆรีดน้ำออกจนหมด ร่างแกร่งค่อยๆผละออกจัดวางเรียวขาที่อ่อนแรงของคยองซูราบลง ร่างเล็กนอนหลับตาหอบหายใจเนื่องจากอารมณ์ที่พุ่งขึ้นสูงกำลังค่อยๆผ่อนลง ผ้าปูที่นอนสีขาวเปอะเปื้อนเลือดที่เกิดจากช่องทางเล็กฉีกขาด หมอนใบใหญ่ถูกจัดวางรองคอคนตัวเล็กให้ได้พักผ่อน
"คืนนี้ยังมีอีกหลายชั่วโมงนะครับที่รัก.."
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น