"เป็นเด็กดีของพี่นะครับ"
"ไม่เอา อื้ออ~"
ฝ่ามือหนาบีบเฟ้นสะโพกกลมนุ่มนิ่มอย่างหมันเขี้ยวพร้อมซุกหน้าลงปลุกปล้ำผิวเนื้อเนียนที่โผล่พ้นเสื้อยืดสีขาว เรียวขาที่ดีดดิ้นถูกแบคฮยอนกดทับไว้จนขยับไม่ได้ คิ้วน้อยๆนั่นขมวดยุ่งอย่างไม่ยินยอม
"แบคฮยอน เราไม่ควร"
"เราทำกันหลายครั้งแล้วนะ"
"แต่คุณพ่อบอกว่าผมเป็นน้องชายของคุณ"
ดวงตาเรียวสบกับแก้วตากลมสวยที่เบี่ยงหลบสายตาเขา
"หึ.. แล้วนายอยากเป็นเหรอหื้ม?"
เรียวปากร้อนแนบลงหลังใบหูนิ่ม แบคฮยอนแตะลิ้นปลุกอารมณ์ดิบในร่างกายจนคยองซูต้องย่นคอหนี
"พี่แบคฮยอน พี่แบค.."
"เรียกฉันแบบนี้คิดว่าฉันจะยอมปล่อย?"
"อ๊ะ.."
คยองซูเม้มปากแน่นเมื่ออีกฝ่ายแกล้งขบลงที่ยอดอกผ่านเนื้อผ้า เขาจงใจเรียกแบคฮยอนแบบนั้นเพราะหวังว่าอีกฝ่ายจะตระหนักได้แต่ไม่ใช่เลย แบคฮยอนดื้อด้านเกินไป
"นายเชื่อสิ่งที่พ่อนายพูดถูกไหม?"
ดวงตากลมโตกระพริบลงเบาๆ การมองตอบแบคฮยอนนิ่งๆเป็นสิ่งที่ยืนยันว่าเขาเชื่อแบบนั้น ถ้าไม่เชื่อแล้วจะเครียดอยู่แบบนี้หรือยังไง ฝ่ามืออุ่นที่ปัดป่ายไปทั่วกำลังทำให้เขาแทบบ้า ถึงจะเคยมีอะไรกันแล้วแต่การที่ได้มารู้ว่าคนตรงหน้าคือพี่ชาย จะให้เขายอมทำอะไรแบบนี้ก็คงไม่ถูกต้อง
"ถ้าฉันเป็นพี่ชายของนาย นายจะเลิกรักฉันไปง่ายๆงั้นเหรอคยองซู"
คนใต้ร่างส่ายหน้าปฏิเสธเบาๆ
"ความถูกต้องกับความรัก นายจะเลือกอะไร"
นัยน์ตาสวยเบนหลบอีกครั้งเมื่อได้รับคำถามกดดันราวกับว่าแบคฮยอนกำลังหยั่งเชิงเขาอยู่ การตอบคำถามเพียงแค่ข้อเดียวก็สามารถทำให้แบคฮยอนล่วงรู้อะไรหลายๆอย่าง นี่คือความน่ากลัวของแบคฮยอน เขาจึงเลือกที่จะเงียบ
"ถ้าเป็นฉัน ฉันจะเลือกแบบไม่ลังเลเลย"
"คุณจะเลือกอะไรครับ"
"นาย ฉันเลือกนาย"
"แบคฮยอน.."
"นายต้องสบายใจที่จะรักฉัน เชื่อความรู้สึกของตัวเอง"
"แม้ว่าคุณจะอยู่ในฐานะที่รักไม่ได้น่ะเหรอครับ"
"ใช่"
หลายครั้งที่แบคฮยอนมองว่าคยองซูจิตใจดีเกินไป คยองซูมักจะใจอ่อนและไม่ทันเกมคนที่เอาความดีความชอบมาเป็นเงื่อนไข บ่อยครั้งที่เขาเห็นแววตาลังเลจากคนคนนี้ทุกครั้งที่มีเรื่องพี่สาวเข้ามาเกี่ยว การที่ตอนนี้คยองซูเข้าใจผิดก็ดีเหมือนกันเพราะเขาอยากจะสอนให้เด็กคนนี้แหกกฏความถูกต้องดูบ้าง
เรียวปากหยักยกยิ้มมุมปาก สายตาคมมองไปยังแววตาใสที่ยังเกรงกลัวบางสิ่งบางอย่างอยู่
"หึ คืนนี้ฉันจงใจให้นายได้รับกอดจากพี่ชายคนนี้เต็มๆเลย"
"อ๊ะ!"
มือเรียวรวบข้อมือบางทั้งสองข้างยกขึ้นสูงก่อนถอดเสื้ออีกคนออกอย่างง่ายดาย ดวงตากลมโตเบิกกว้างเมื่อถูกกดลงกับเตียง แบคฮยอนรูดเข็มขัดสีดำเงาผูกข้อมือบางไว้หลวมๆเพื่อไม่ให้อีกคนรู้สึกเจ็บทว่าแน่นมากพอที่คยองซูไม่สามารถแกะให้หลุดได้
"คุณมัดแบบนี้ไม่ได้นะครับ อ..อ้า"
มือเรียวล้วงเข้าด้านในของกางเกงขาสามส่วน นิ้วหัวแม่มือบดคลึงส่วนหัวของแกนกลางร่างกายขาวเนียน คยองซูหลับตาแน่นอย่างข่มอารมณ์ แบคฮยอนรูดกางเกงตัวเล็กพร้อมชั้นในลงมาจนถึงข้อเท้า อุ้งมืออุ่นกอบกุมแกนกายสีสวยที่เริ่มแข็งตัวขึ้น
"อ..อึก..อย่า ผมทรมาน"
แท่งเนื้อขนาดพอดีมือถูกรูดรั้งตามความยาวเป็นผลให้คนโดนมัดมือบิดกายเร่า
"อื้ออ..อ..อ๊า"
ปลายเท้าเรียวเผลอเขี่ยกางเกงออกจากข้อเท้าตนเองจนทั้งร่างเปลือยเปล่า แบคฮยอนยกยิ้มขึ้นเมื่อเห็นคยองซูเริ่มจะเลิกปฏิเสธความรู้สึกของตัวเองแล้ว เจ้าของกายแกร่งมอบรางวัลให้โดยการจับสองขาแยกออกกว้าง แก้มก้นนิ่มถูกแยกออกจากกันเล็กน้อย ปลายลิ้นเรียวแตะลงที่โพรงเล็กสีชมพูระเรื่อ สัมผัสอุ่นชื้นที่ช่องทางด้านหลังทำให้คยองซูกำมือแน่นอย่างกระสัน เอ็นข้อมือขึ้นเป็นแนวเนื่องจากเขากำลังอดทน ในความทรมานนั้นกลับยิ่งเพิ่มความเต็มเปี่ยมไปด้วยอารมณ์
"อ๊ะ~ อ..อื้ออ"
หน้าท้องแบนราบหดเกร็งเป็นระยะ ท้องน้อยรู้สึกวูบไหวราวกับผีเสื้อนับพันตัวบินวนไปทั่ว จิตใจด้านดีที่ระลึกได้ว่าคนตรงหน้านี้เป็นใครกำลังต่อสู้กับความปรารถนาจากหัวใจ ยิ่งรู้ว่ากำลังทำผิดเขากลับยิ่งมีอารมณ์ขึ้นมาอย่างห้ามไม่ได้ ส่วนหัวปลายหยักของแกนกายสีสวยเริ่มหลั่งน้ำใสๆจนชื้นแฉะ
"แบคฮยอน.. อ..อ้า"
เรียวปากร้อนดูดแกนกายที่ปวดหนึบอย่างชำนาญ ดวงตาหวานเยิ้มปรายมองกลุ่มผมสีดำของคนที่ก้มหน้าอยู่ตรงระหว่างขา ลิ้นหนาที่ตวัดไล้ตามความยาว ลากวนรอบย้ำที่ส่วนโคนก่อนครอบปากลงไปอีกครั้งดูดเน้นส่วนหัวจนเขาแทบจะปลดปล่อยออกมาทว่าคนด้านบนกลับผละออกราวกับจงใจแกล้ง รอยยิ้มร้ายกาจของแบคฮยอนทำให้รู้สึกเหมือนเขากำลังจะต้องยอมทำเรื่องผิดๆให้จนได้
แบคฮยอนปลดกางเกงของตนเองก่อนนอนลงในท่าที่สบายนั่นทำให้แก้วตากลมใสได้เห็นแกนกายขนาดใหญ่ที่กำลังมีความต้องการไม่ต่างกัน สองแก้มขาวเห่อร้อนจัด
"ขึ้นมา"
"ครับ?"
คยองซูเลิกคิ้วขึ้นอย่างไม่เข้าใจ ยอมขนาดนี้แล้วยังจะให้ทำอะไรอีก ต้องให้เขารู้สึกผิดไปถึงไหนกัน
"อ้ะ!"
เหมือนว่าท่าทีของคนตัวเล็กกว่าจะไม่ทันใจ กายบางถูกวางคร่อมสะโพกลงบนหน้าขาแกร่ง ส่วนปลายแกนกายใหญ่แนบชิดกับช่องทางด้านหลังจนคยองซูขนลุกชัน แบคฮยอนตั้งใจขยับมันเสียดสีกับรูเล็กที่กำลังขมิบถี่ ข้อมือบางที่ถูกเข็มขัดรัดค่อยๆถูกแก้ออกจากการพันธนาการ เขามองออกว่าแบคฮยอนกำลังแกล้งให้เขาเป็นแบบนี้ ทนไม่ไหวจนต้องเป็นฝ่ายทำเอง
"อืออ"
ฝ่ามือหนาลูบสัมผัสส่วนโค้งงอนของสะโพกอิ่ม นวดคลึงเบาๆอย่างเพลินมือ
"ใส่มันเข้าไปได้แล้วคยองซู"
แบคฮยอนรูดรั้งแกนกายขนาดพอดีมืออีกครั้งเพื่อกระตุ้นอารมณ์ที่ยังค้างคาของคนตัวเล็กกว่า กายบางสั่นสะท้าน จิกนิ้วลงกับแผ่นอกกว้างเผลอขูดขีดจนเสื้อที่แบคฮยอนสวมอยู่เป็นรอยยับ
"อ๊ะ..อื้อ"
"ฉันเป็นพี่ชายของนาย.."
เสียงแหบพร่ากระซิบลงข้างใบหูนิ่ม ยิ่งตอกย้ำให้คยองซูเถียงกับจิตใจของตนเอง แบคฮยอนกำลังต้องการอะไรจากเขาถึงได้ย้ำอยู่แบบนี้
"อื้ออ อย่า.."
เรียวนิ้วยาวสอดเข้าโพรงแคบยิ่งกระตุ้นความซ่านเสียวจนเขากำลังจะทนไม่ไหว
"ฮ๊ะ..อ้ะๆๆ อ..อื้อ"
สองนิ้วเรียวกระแทกกระทั้นเข้าด้านในจี้จุดกระสันหนักๆ วนนิ้วไปมาราวกลับสิ่งมีชีวิตดิ้นขลุกขลักอยู่ในโพรงแคบและเมื่อแบคฮยอนถอนนิ้วออกไปเขาก็ได้พบกับความรู้สึกว่างเปล่าและยิ่งต้องการอะไรที่มากกว่านั้น
ริมฝีปากบางขบเข้าหากัน นัยน์ตากลมสวยหวานสบแววตาเป็นประกายระยับของอีกคนที่มองเขาอย่างท้าทาย คยองซูค่อยๆคุกเข่าขึ้นอย่างอ่อนแรง เขาแทบทรุดลงทับอกแกร่งของอีกฝ่ายหากแบคฮยอนไม่คว้าช่วงเอวของเขาไว้ก่อน ฝ่ามือขาวจับแท่งเนื้อขนาดใหญ่ที่ตั้งชันจ่อเข้าโพรงเนื้อนิ่มของตนเองก่อนค่อยๆกดสะโพกลงมา
"อ..อ๊าา~!!"
"ซี๊ด..อืมม"
แบคฮยอนขบกรามแน่น คยองซูกำลังเล่นงานเขาอย่างหนัก สะโพกอวบอิ่มค่อยๆขยับลงมาบีบรัดแกนกายของเขาเป็นจังหวะเชื่องช้า แบคฮยอนประสานนิ้วเรียวเข้าหามือของอีกฝ่ายที่กำลังต้องการที่พึ่งพิง ใบหน้าหล่อซุกลงกับมือนิ่มพร้อมทั้งจูบประทับหลังฝ่ามือ งับปากดูดตามเรียวนิ้วสวยยิ่งกระตุ้นให้คนตัวเล็กได้ใจ
"อ๊ะๆๆ อ้ะ..อื้อ~!"
คยองซูกัดปากเก็บเสียงครางไม่ให้ดังเล็ดลอดผนังห้องไป น่าอายที่ตอนนี้เขากำลังทำอย่างที่แบคฮยอนต้องการ สะโพกงอนอวบอิ่มขย่มลงบนส่วนกลางร่างกายของคนที่เขาคิดว่าเป็นพี่ชายของตนเอง
"เรียกพี่แบคฮยอนสิครับ~"
"อ๊ะ..ไม่"
ยิ่งการให้เรียกออกเสียงแบบนั้นยิ่งย้ำให้รู้สึกสับสนไปหมด จะทำให้เขาเป็นคนบาปที่ร้องครางชื่อพี่ชายเลยหรือยังไงกัน
"อ้าา..อ้ะ!"
"ทำไมดื้อแบบนี้"
แบคฮยอนจับยึดช่วงเอวบาง สะโพกสอบสวนขึ้นเป็นจังหวะหนักหน่วงจนคนด้านบนตัวสั่นคลอน เสียวมากจนทรมาน
"อ๊า..อ..อ๊าา!!"
น้ำสีขาวขุ่นพุ่งออกจากแกนกายสีสวย คยองซูนอนทาบทับแผ่นอกกว้างก่อนจะต้องจิกนิ้วลงไปขยุ้มเสื้อของแบคฮยอนเมื่อแกนกายที่อยู่ในช่องทางด้านหลังขยายตัวชนผนังนิ่มจนคับแน่นไปหมด
"อ๊ะ! พ..พอแล้ว อื้ออ~"
เรียวลิ้นร้อนกวาดชิมน้ำหวานในโพรงปาก สองลิ้นเกี่ยวพันกันจนลิ้นเล็กๆถูกหลอกล่อออกมานอกกลีบปากอิ่ม
"อ..อ้ะๆ ฮึก พี่แบค พอก่อนนะ"
ริมฝีปากบางอมยิ้มอย่างพึงพอใจกับคำสรรพนามที่เอ่ยอย่างอ้อนวอน สีหน้ากังวลปนขอร้องของคยองซูมันน่ารังแกที่สุด
"ฉันจะทำจนกว่านายจะเลิกรู้สึกผิด เป็นเมียฉันต้องทำยังไง รู้ไม่ใช่เหรอ"
"แต่..อ๊ะ! ทำไมคุณใจร้าย อืออ"
"ฉันแค่จะสอนให้นายเป็นคนดีน้อยลงนิดเดียวเอง อย่าโกรธกันนะ"
คยองซูขมวดคิ้วอย่างไม่เข้าใจกับประโยคที่แบคฮยอนสื่อถึงก่อนจะเบ้หน้าด้วยความจุกเมื่อแกนกายใหญ่สอดเข้ามาลึกจนสุดยามที่แบคฮยอนจับเขานั่งบนตัก
"ชอบใช่ไหม.."
"ฮื่อออ"
คนตัวเล็กกว่าส่ายหน้าน้อยๆปฏิเสธ ทว่าแบคฮยอนกลับเป็นฝ่ายกระแทกขึ้นไปพร้อมทั้งประคองสะโพกสวยให้สอดรับจนเกิดเสียงครางระงม
"อ้าา..อ๊ะๆๆ แบค.."
แบคฮยอนขยับสะโพกขึ้นรวดเร็ว ส่วนปลายหยักด้านในหมุนวนกระตุ้นจุดกระสันในส่วนลึกของร่างกายซ้ำๆ ใบหน้าชื้นเหงื่อซบลงกับบ่ากว้าง คยองซูโยกสะโพกที่พริ้วไหวบนแกนกายแกร่งไปตามความต้องการของร่างกาย
"ช้าลงหน่อยคยองซู"
หน้าผากขาวชื้นเหงื่อถูกประทับจูบแผ่วเบา กายบางบนตัวเขากำลังขย่มสะโพกลงเร็วขึ้นเรื่อยๆจนเขาเกรงว่าอีกฝ่ายจะเจ็บเองซะก่อน
"อืมมม เก่งมาก"
"อ้ะ!! อ๊ะๆ อ้าา"
มือเรียวจับช่วงเอวบางก่อนกระดกสะโพกแกร่งกระแทกย้อนขึ้นไปจนร่างกายขาวเด้งขึ้นลง รสชาติเซ็กส์ร้อนแรงเกือบทำให้คยองซูลืมยั้งความผิดชอบที่เขาควรคำนึงถึง
"อืออ..อ้ะ อ๊าา!~"
น้ำสีขาวขุ่นพุ่งออกจากแกนกายของคนที่ร่อนสะโพกอยู่ด้านบน รวมทั้งช่องทางด้านหลังที่ถูกอัดฉีดเข้ามาอย่างเติมเต็ม แต่ถึงอย่างนั้นความรู้สึกวาบหวามก็ก่อตัวขึ้นทันทีที่แบคฮยอนยังคงดำเนินบทรักร้อนแรง
"อื้อ! อ้ะ..อ..อ๊ะ!"
แบคฮยอนพลิกร่างกายขาวให้ลงไปอยู่ใต้อาณัติ คยองซูหลับตาแน่น ปลายเท้าจิกเกร็งเมื่อถูกส่งไปถึงปลายทางครั้งแล้วครั้งเล่า แบคฮยอนขยันซอยสะโพกเข้าหาอย่างเอาแต่ใจ สองขาเล็กแยกออกกว้างจนแทบราบไปกับพื้นเตียง
"อื๊ออ แบค..มันลึก"
หัวเข่าเนียนถูกยกขึ้นกดแทบแนบชิดกับแผ่นอก ส่วนหัววางราบลงกับพื้นเตียงในขณะที่ช่วงขาและสะโพกรวมทั้งแผ่นหลังบางส่วนลอยไม่ติดพื้น
"อ๊ะๆ อื๊ออ ทรมาน..อา พอแล้ว"
มุมปากตกยกยิ้มขึ้น เสียงครางฮึมในลำคอบ่งบอกถึงความพึงพอใจและเขาเข้าใจภาษาของคยองซูเป็นอย่างดี การที่คนตรงหน้าร้องว่าทรมานนั่นแปลว่าเสียวเกินเสียวซะอีก
.
.
.
.
.
"อ๊าาา!!~ อ้ะ ม..ไม่ไหว อื้อ"
กายขาวเนียนอยู่ในท่าคลานเข่า สองมือจิกทึ้งหมอน แขนขาอ่อนแรงไปหมด ปากก็บอกว่าพอแต่ไม่ว่าแบคฮยอนจะจัดท่าทางแบบไหนเขากลับตอบสนองได้ทั้งหมดจนตอนนี้เขาแทบไม่รู้สึกว่าคนที่ขยันป้อนน้ำให้เขาจนอิ่มนี่เหมาะจะเป็นพี่ชายตรงไหน ก็พี่ชายที่ไหนเขาทำกับน้องตัวเองแบบนี้กันล่ะ แต่บางทีถ้าพี่ชายจะร้อนแรงมากขนาดนี้ก็ขอยอมเป็นเมียของพี่ชายตัวเองก็ได้..
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น